admin Sport niepełnosprawnych w Polsce ma dwa wymiary: pierwszy to sport wyczynowy- mający na celu zdobywanie najlepszych wyników, drugi- to sport rekreacyjny, rozumiany jako element rehabilitacji, czyli procesu utrzymania i rozwoju sprawności funkcjonalnej.
Klasyfikacja sportowa zawodników niepełnosprawnych.
W sporcie osób niepełnosprawnych konieczna jest klasyfikacja sportowa zawodników, która ma na celu ich podział na grupy i klasy. Jest to niezbędne, ponieważ osoby niepełnosprawne stanowią bardzo zróżnicowaną grupę i tylko podział ich daje możliwość wyrównania szans w rywalizacji. Klasyfikacja zawodników opiera się na szczegółowym rozpoznaniu medycznym, ocenie funkcjonalnej oraz badaniu lekarskim. Głównym celem jest podział w taki sposób, aby o zwycięstwie nie decydował rodzaj niepełnosprawności, a przygotowanie zawodnika.
Klasyfikacja różni się pomiędzy poszczególnymi dyscyplinami, istnieje natomiast ogólna klasyfikacja medyczna, która dzieli sportowców na grupy: inwalidzi z dysfunkcją narządu wzroku, słuchu, z amputacjami kończyn, z paraplegią oraz z różnymi schorzeniami narządu ruchu i z porażeniem mózgowym.
Znaczenie sportu niepełnosprawnych w ich życiu.
Sport osób niepełnosprawnych łączy ze sobą rekreację fizyczną, rehabilitację i sport. Niepełnosprawność zazwyczaj nie stanowi bariery w uprawianiu sportu, pod warunkiem, że forma aktywności jest dostosowana do stopnia niepełnosprawności, stanu zdrowia oraz możliwości osoby niepełnosprawnej.
Sport, a szczególnie dyscypliny zespołowe, ułatwiają nawiązywanie relacji z nowo poznanymi osobami i podtrzymywanie znajomości z ludźmi o podobnych zainteresowaniach. Aktywność fizyczna wpływa także na inne sfery życia osoby niepełnosprawnej. Dzięki niej osoby te lepiej radzą sobie z akceptacją swojej niepełnosprawności i nie traktują jej jako bariery, która uniemożliwia rozwój i prowadzenie normalnego życia. U osób niepełnosprawnych częściej treningi pełnią funkcję rehabilitacji. Poprzez dobór odpowiednich ćwiczeń możemy poprawiać dysfunkcje oraz niektóre parametry życiowe. Taki proces nie występuje tylko u osób niepełnosprawnych, gdyż u osób pełnosprawnych również istnieje pojęcie treningu rehabilitacyjnego i jest on bardzo potrzebny.
Sport osób niepełnosprawnych można uważać za formę rehabilitacji kompleksowej, ponieważ oddziałuje zarówno na sferę fizyczną zawodnika jak również psychiczną i jego życie społeczne. Współcześnie wszystkie powyższe formy sportu osób niepełnosprawnych związane z wykorzystywaniem ruchu jako środka wspomagającego i doskonalącego rozwój człowieka rozwijają się w ramach ruchu określanego jako adaptowana aktywność fizyczna. Celem wielu zawodników wyczynowo uprawiających sport jest także osiągnięcie jak najlepszego wyniku oraz sukces sportowy.
Uchwyt dla niepełnosprawnych jednym z udogodnień w ośrodkach sportowych dla niepełnosprawnych.
Pomimo że w Polsce sport osób niepełnosprawnych wciąż się rozwija i wielu niepełnosprawnych decyduje się na rozwój kariery sportowej, wciąż brakuje odpowiednich ośrodków dostosowanych do potrzeb osób niepełnosprawnych. Często brakuje sprzętu lub jest on przestarzały, a toalety nie są wyposażone w podstawowe akcesoria np. uchwyt dla niepełnosprawnych. Jednak uchwyt dla niepełnosprawnych w toalecie nie jest najważniejszym problemem niepełnosprawnych sportowców. Potrzebna jest także wykwalifikowana kadra trenerska. Istotną przyczyną wszystkich problemów jest brak środków finansowych, a niestety podstawy prawne dotyczące źródeł finansowania sportu osób niepełnosprawnych wymagają uregulowania. Sytuacja ta ma miejsce zarówno w sporcie wyczynowym, jak i rekreacyjnym. Jako że sport osób niepełnosprawnych nie zbiera aż tylu fanów i widzów, niewiele firm oferuje wsparcie finansowe dla klubów sportowych osób niepełnosprawnych. Uprawianie sportu wyczynowego niekiedy zniechęca także samych niepełnosprawnych, ponieważ często nie jest to działalność umożliwiająca utrzymanie siebie i rodziny.
